ارتفاع زدگی در کوهستان

[saeidspr]

مساله ارتفاع زدگی عارضه ایه که طبق کتب در ارتفاع بیشتر از 2500-3000 متر بوجود میاد که من شخصا موردی رو کمتر از 4000 متر ندیدم .. برنامه های دوچرخه معمولا در مسیرهایی کمتر از این ارتفاع صورت میگیره ..
مثلا شیرپلا که ارتفاعی در دسترسه برای تهرانی های آماتور تو ارتفاع 2700 متری واقع شده که اون هم ارتفاع زدگی بوجود نمیاره .. و مساله مهم اینه که برای افراد با شرایط جغرافیایی مختلف واکنشهای مختلف حاصل میشه مثلا من در حال حاضر 4 ساله که رشت با ارتفاع منفی 8 متر زندگی میکنم قطعا قدرت استقامت من خیلی الان کم شده و قبلا که خود قله توچال ([Only registered and activated users can see links]) من رو دچار ارتفاع زدگی کرد احتمالا الان بعد از 4 سال غیبت از کوهنوردی و سکونت در شهر رشت حتما شیرپلا ([Only registered and activated users can see links] DB%8C%D8%B1%D9%BE%D9%84%D8%A7) من رو ارتفاع زده میکنه .. اما شما که ساکن تهران (در ارتفاع 1200 تا 2000) هستید قطعا مقاومت بیشتری به کاهش فشار هوا دارید و من فکر میکنم شما شاید بدون مشکل تا 4000 متر توچال هم بتونید برید ...

اما بهرحال برای همهوایی بهترین راه حل 300-500 صعود و برگشتن به کمپ است که باز بسته به شرایط بدنی افراد تغییر میکنه .. فردی که علائم ارتفاع زدگی رو داره نباید صعود کنه .. باید متوقف بشه یا ارتفاع کم کنه تا علائم برطرف بشه ..

علائم کوهگرفتگی :
۱ - از دست دادن اشتها
۲ - افزایش غیر طبیعی ضربان قلب و دم و بازدم
۳ - تنگی نفس
۴ - اختلال در سیستم گوارشی
۵ - سردرد شدید
۶ - قرمز شدن چشم ها
۷ - عدم تمرکز حواس
۸ - کاهش بینایی و شنوایی
۹ - تنفش شین ستوکی که علامت ارتفاع زدگی حاد است؛ تنفس به یکباره شدید شده و بعد از چند ثانیه به حالت اول برمیگردد.
که متعاقب این علائم و در صورت عدم رسیدگی و کمک ، فرد رفته رفته هوشیاری خود را از دست میده و وارد شوک میشه..

اگر کسی این علائم رو در ارتفاع بالا داره و با کم کردن ارتفاع علائم از بین میره قطعا نیاز به همهوایی داره و نباید صعود کنه .. البته دو روش اورژانسی وجود داره 1- استفاده از قرص استازولامید ([Only registered and activated users can see links] 9%85%DB%8C%D8%AF) (البته با مشورت پزشک) .. 2 استفاده از اسپری اکسیژن ([Only registered and activated users can see links]) ... که البته من خودم تا بحال از هیچکدوم این دو مورد استفاده نکردم اما همیشه هردو رو تو کیت کمکهای اولیه خودم بهمراه دارم ..

تابحال برای شما پیش اومده که با دوچرخه به ارتفاع بالا برید؟

[Biker]

تابحال برای شما پیش اومده که با دوچرخه به ارتفاع بالا برید؟

بعد از چند ساعت رکاب زدن، یکباره 1500 متر شیب تند رو کشیدیم بالا (40درصد مسیر رو هم پیاده رفتیم)، قرار بود بعدش تا 2300 کول بگیریم ولی توی 1500 نیمی از علائم بالا به سراغم اومد+حالت تهوع، خلاصه انصراف دادمو بعد از دو ساعت استراحت حالم یکباره خوب شد ولی دیگه ادامه ندادم، چون گفتن دست گرفتن بردن بالا بی معنی و خسته کننده اس.
البته من بیشتر از باب رکاب زدن در ارتفاع پرسیدم تا دست گرفتن.

[saeidspr]

بعد از چند ساعت رکاب زدن، یکباره 1500 متر شیب تند رو کشیدیم بالا (40درصد مسیر رو هم پیاده رفتیم)، قرار بود بعدش تا 2300 کول بگیریم ولی توی 1500 نیمی از علائم بالا به سراغم اومد+حالت تهوع، خلاصه انصراف دادمو بعد از دو ساعت استراحت حالم یکباره خوب شد ولی دیگه ادامه ندادم، چون گفتن دست گرفتن بردن بالا بی معنی و خسته کننده اس.
البته من بیشتر از باب رکاب زدن در ارتفاع پرسیدم تا دست گرفتن.

ابتدا باید تشخیص بدید که علائم مربوط به ارتفاع زدگی هست یا نیست.. سردردهای ارتفاع معمولا شدید و مزمن بوده و اغلب همراه با سایر علایم ارتفاع زدگی است. معمولا در جلوی پیشانی است (ولی هرجای دیگری هم ممکن است باشد) و معمولا با تکیه دادن سر بدتر می شود. البته عوامل دیگری نیز می تواند در ایجاد سردرد نقش داشته باشند. مثلا کم آبی دلیل رایجی برای سردرد در ارتفاعات است. اگر با نوشیدن یک لیتر آب و مصرف یک قرص استامینوفن سردرد سریعا و کاملا از بین برود (با فرض اینکه سایر علایم ارتفاع زدگی نباشند) احتمال اینکه علت ارتفاع زدگی باشد، بسیار کم است. و با توجه به اینکه شما در ارتفاعی کمتر از ارتفاع بحرانی قرار داشتید و با توجه به اینکه محل سکونت شما تهران به خودی خود در ارتفاعی بین 1200-2000 است فکر نمیکنم علائمی که در ارتفاع 2300 داشتید مربوط به ارتفاع زدگی باشد .. اگر اینطور باشد شما باید در میدان تجریش با ارتفاعی معادل 1900 دچار برخی علائم بشوید که قطعا اینطور نیست .. البته اگر معیار شما برای تشخیص ارتفاع محل وسیله ای غیر از جی پی اس باشد احتمالا ارتفاع دقیق بیان نشده و همانطور که خودتان گفتید 1500 متر شیب تند را بالا رفتید که با فرض بر اینکه شیب تند یعنی 45 درجه (که البته در کوهنوردی شیب بیشتر از 30 درجه شیب تند یا سخت نامیده میشود) احتمالا شما فقط 750متر ارتفاع گرفته اید! پس باید در بررسی علائم کمی دقت کنید که اشتباه نشود ..

ببینید .. دلیل کوه گرفتگی عدم تناسب میزان اکسیژن و تعداد گلبولهای قرمز خون فرد میباشت .. به این معنی که زمانیکه در نزدیکی سطح دریا قرار دارید میزان غلظت اکسیژن موجو در هوا حدود 20% است که بدن فرد نیز بر همین مبنا واکنش نشان داده و تعدادی گلبول قرمز در نظر میگیرد تا متوسط اکسیژن گیری مطلوب صورت بگیرد اما وقتی شخصی به یک باره در ارتفاع قرار میگیره با توجه به کم شدن فشار هوا و متعاقب اون کم شدن غلظت اکسیژن موجود در هوا (که مثلا در ارتفاع 3000-3500 متر با کاهش فشاری معادل 40% نسبت به سطح آبهای آزاد مواجه میشیم) و این کم شدن فشار به معنی کم شدن میزان اکسیژن و متعاقب اون کم شدن میزان اکسیژن گیری فرد میباشد .. تمام این توضیحات به این معنیه که زمانیکه در ارتفاع غیر همگام با وضعیت فیزیولوژیکی بدنتون قرار بگیرید سلولهای بدن شما و حساسترین قسمت یعنی مغز اکسیژن کمتر دریافت میکنه و این کمبود اکسیژن زمانیکه فرد تحرک بیشتر میکنه دوچندان میشه .. بهرحال در اون لحظه تعداد گلبولهای قرمز خون شما ثابته اما با توجه به تحرکی که هنگام رکاب زدن یا حمل دوچرخه دارید نیاز بیشتری به اکسیژن پیدا میکنید که بهیچ عنوان تامین نمیشه ..

به نظر من ابتدا در تشخیص علائم دقت کنید و اگر مطمئن شدید مشکل ارتفاع زدگی است:
1- سرعت صعود و تحرک را در ارتفاعهای بحرانی کم کنید و بگذارید متابولیسم بدن شما خود را با محیط هماهنگ کند که البته این سرعت هماهنگی با میزان ارتفاع رابطه معکوس دارد
2- آب فراوان بنوشید . با توجه به یکی از عوارض ارتفاع زدگی که تعرق و دفع ادرار است پیشنهاد میکنم حداقل یک لیتر آب بنوشید.
3- باید توجه داشته باشید که زمانیکه شما راکب دوچرخه هستید انرژی مصرفی شما نسبت به مسافت طی شده تان کمتر از زمانیست که پیاده دوچرخه حدودا 20 کیلویی را بر دوش خود گرفته بالا میبرید و من فکر میکنم گاهی اوقات حتی پیاده بردن دوچرخه هم انرژی متوسط بیشتری نسبت به سواره مصرف میکند و این فشار تحرکی اکسیژن بیشتری میطلبد که باید از فشار وارده کم کنید و سعی کنید به جای طی کردن با عجله مسیر بیشتر از طبیعت بکر لذت ببرید (مساله ای که برای خود من در سال 1384 در سبلان پیش آمد و شدیدا ارتفاع زده شدم اما با گامهای خیلی سبکتر آرام آرام کوه 4800 متری را فتح کردم که البته این آرام رفتن به قیمت جدا شدن از گروه و صعود کاملا انفرادی و صرف زمانی نزدیک 4 ساعت بیشتر از گروه انجامید اما ارزشش رو داشت و یکی از بهترین خاطرات دوران کوهنوردی من رو ثبت کرده!!)